Gezelligheid (kent geen tijd)
Door: Martijn
Blijf op de hoogte en volg Martijn
02 December 2012 | Australië, Sydney
En toen waren er alweer 2 maanden om ! De tijd gaat zo ongelofelijk snel, je houdt het niet voor mogelijk. Dennis heeft inmiddels zijn tickets geboekt, dus over 3 maanden (precies) staat Dennis weer voor me. Na een maand reizen zal ik / zullen we dan weer thuis komen. Ik kijk er erg naar uit. Het gaat allemaal zo snel, maar misschien zelfs ook wel weer te snel. Ik heb natuurlijk al wat dingen gezien en gedaan, maar er is nog zoveel meer te zien en te doen.
Ik wil het dit keer hebben over twee dingen, namelijk de mensen in Sydney/Australië en de intocht van de Kerstman. Het eerste aangaande moet ik helaas bekennen dat ik nog niet echt een clubje heb waar ik geregeld dingen mee doe. Dat vind ik erg jammer. Ik las in een verhaal van iemand dat reizen gaat om de ontmoetingen met andere mensen. Daar zit zeker iets in, denk ik. Daarbij is het natuurlijk veel leuker om dingen te ondernemen als je dat samen met anderen doet. Maar het wil dus nog niet echt lukken en waarom, dat vraag ik mij af.
Je moet natuurlijk eerst bij jezelf te rade gaan. Toch geloof ik niet dat daar de kern van het probleem zit aangezien ik thuis een geweldige groep(en) vrienden heb. Dan is de communicatie misschien iets waar het mee te maken zou kunnen hebben, maar ook dit is niet de reden, geloof ik. Ik kreeg zelf het gevoel dat de mensen hier zich heel wat menen. Iemand omschreef de sfeer als “competitive” en ik denk dat het een hele goede omschrijving is. (Alleen heb ik nog geen Nederlands alternatief kunnen bedenken.) Iemand anders vertelde dat de mensen zichzelf omschrijven als “clicky”, wat betekent dat ze nauwelijks nieuwe mensen introduceren in hun vriendengroep.
Wat er mee te maken kan hebben is dat veel mensen hier komen en gaan. Ze komen vanuit andere landen, er gaan er naar andere landen, maar ook verhuizen veel mensen binnen Australië. De inleiding van mijn reisgids verteld: “Als jonge natie is Australië ongetwijfeld nog bezig met zichzelf te ontdekken.” Misschien dat sommige mensen in Australië zelf nog niet helemaal gesetteld zijn…
Ik weet natuurlijk niet of dit allemaal klopt. Het is ook allemaal niet zo erg. Ik heb nog niet heel veel mensen ontmoet en echt gesproken. Dus wie weet dat ik er aan het eind van mijn avontuur meer over kan vertellen en er anders over denk. Dit geldt ook een beetje voor de kerst in hartje zomer. (Het was hier gisteren 37 graden Celsius!) Ik kan me nog niet voorstellen dat de feestdagen hier gezellig/knus zullen zijn. Een echte kerstboom zal binnen een week zijn naalden wel verliezen, lijkt mij.
Vorige week zaterdag was de start van een maand festiviteiten voor de kerst in Darling Harbour. De hele Cockle Bay was omringd met rijen kinderen. Het deed me denken aan de intocht van Sinterklaas, alleen heb ik geen idee of het om de “echte” Kerstman ging. Er waren er namelijk een hele boel, op die ene op die boot na dan, misschien was dat hem dan toch.
Het begon met een waterskiënde Kerstman die elk kwartier een paar keer langs kwam als tijdverdrijf. Het was wel leuk om te zien, want hij zat een soort speciale ski en maakte daarmee salto’s. Na een tijdje begon het echte festijn. Eerst een parade van allemaal aparte Kerstmannen en vrouwen, met verschillende huidskleuren, jong en oud, mensen op stelten, mannen met papier-maché hoofden, met knuffel-kamelen-kostuum, kortom, echt van alles wat, heel multicultureel. Gevolgd door een speciaal meisjeskoor, van misschien wel 100 man (ofwel meiden). Toen kwam dus de boot met de echte Kerstman, gevolgd door een heel spektakel. Waterskiënde Kerstmannen, fakkels, grote cadeaus, zeilboten, speedbootjes, vlaggen, enzovoorts. En, om niet te vergeten een water-jetpack Kerstman en vuurwerk, veel vuurwerk! Dat laatste vond ik het mooiste en het meest overweldigend van alles.
Na dit spectaculaire begin, heb ik me voorgenomen elke zaterdag naar het vuurwerk te gaan kijken. Daar kan ik geen genoeg van krijgen. Ik heb enkele foto hier online gezet en meer nog op Facebook.
Wordt vervolgd…
Ik wil het dit keer hebben over twee dingen, namelijk de mensen in Sydney/Australië en de intocht van de Kerstman. Het eerste aangaande moet ik helaas bekennen dat ik nog niet echt een clubje heb waar ik geregeld dingen mee doe. Dat vind ik erg jammer. Ik las in een verhaal van iemand dat reizen gaat om de ontmoetingen met andere mensen. Daar zit zeker iets in, denk ik. Daarbij is het natuurlijk veel leuker om dingen te ondernemen als je dat samen met anderen doet. Maar het wil dus nog niet echt lukken en waarom, dat vraag ik mij af.
Je moet natuurlijk eerst bij jezelf te rade gaan. Toch geloof ik niet dat daar de kern van het probleem zit aangezien ik thuis een geweldige groep(en) vrienden heb. Dan is de communicatie misschien iets waar het mee te maken zou kunnen hebben, maar ook dit is niet de reden, geloof ik. Ik kreeg zelf het gevoel dat de mensen hier zich heel wat menen. Iemand omschreef de sfeer als “competitive” en ik denk dat het een hele goede omschrijving is. (Alleen heb ik nog geen Nederlands alternatief kunnen bedenken.) Iemand anders vertelde dat de mensen zichzelf omschrijven als “clicky”, wat betekent dat ze nauwelijks nieuwe mensen introduceren in hun vriendengroep.
Wat er mee te maken kan hebben is dat veel mensen hier komen en gaan. Ze komen vanuit andere landen, er gaan er naar andere landen, maar ook verhuizen veel mensen binnen Australië. De inleiding van mijn reisgids verteld: “Als jonge natie is Australië ongetwijfeld nog bezig met zichzelf te ontdekken.” Misschien dat sommige mensen in Australië zelf nog niet helemaal gesetteld zijn…
Ik weet natuurlijk niet of dit allemaal klopt. Het is ook allemaal niet zo erg. Ik heb nog niet heel veel mensen ontmoet en echt gesproken. Dus wie weet dat ik er aan het eind van mijn avontuur meer over kan vertellen en er anders over denk. Dit geldt ook een beetje voor de kerst in hartje zomer. (Het was hier gisteren 37 graden Celsius!) Ik kan me nog niet voorstellen dat de feestdagen hier gezellig/knus zullen zijn. Een echte kerstboom zal binnen een week zijn naalden wel verliezen, lijkt mij.
Vorige week zaterdag was de start van een maand festiviteiten voor de kerst in Darling Harbour. De hele Cockle Bay was omringd met rijen kinderen. Het deed me denken aan de intocht van Sinterklaas, alleen heb ik geen idee of het om de “echte” Kerstman ging. Er waren er namelijk een hele boel, op die ene op die boot na dan, misschien was dat hem dan toch.
Het begon met een waterskiënde Kerstman die elk kwartier een paar keer langs kwam als tijdverdrijf. Het was wel leuk om te zien, want hij zat een soort speciale ski en maakte daarmee salto’s. Na een tijdje begon het echte festijn. Eerst een parade van allemaal aparte Kerstmannen en vrouwen, met verschillende huidskleuren, jong en oud, mensen op stelten, mannen met papier-maché hoofden, met knuffel-kamelen-kostuum, kortom, echt van alles wat, heel multicultureel. Gevolgd door een speciaal meisjeskoor, van misschien wel 100 man (ofwel meiden). Toen kwam dus de boot met de echte Kerstman, gevolgd door een heel spektakel. Waterskiënde Kerstmannen, fakkels, grote cadeaus, zeilboten, speedbootjes, vlaggen, enzovoorts. En, om niet te vergeten een water-jetpack Kerstman en vuurwerk, veel vuurwerk! Dat laatste vond ik het mooiste en het meest overweldigend van alles.
Na dit spectaculaire begin, heb ik me voorgenomen elke zaterdag naar het vuurwerk te gaan kijken. Daar kan ik geen genoeg van krijgen. Ik heb enkele foto hier online gezet en meer nog op Facebook.
Wordt vervolgd…
-
02 December 2012 - 21:32
Marloes:
De tijd vliegt inderdaad! Dapper dat je zo in je uppie je weg vindt in Sydney. Maar ook eg leuk dat jullie op het eind toch een maand samen kunnen gaan reizen. Veel plezier! Marloes -
03 December 2012 - 09:00
Merijn:
Hey Martijn,
Misschien kun je ook nog wel wat onderzoek doen naar gedrag in Australie, het klinkt alsof je daar ook al veel van gezien hebt. Wel super vet die kerstintocht. Zouden we dat in Maasbree ook kunnen doen?
xMerx -
03 December 2012 - 09:17
Karien:
Ha Martijn,
Mij lijkt dat je analyse dat het vooral aan de omgeving ligt zou kunnen kloppen. In Zwitserland lukte het je ook een stuk beter om een groep om je heen te verzamelen. Wellicht kijken ze in Australië een beetje de kat uit de boom en lukt het na een tijdje toch! Individuele contacten zijn ook mooi.
Geniet er van!
Groetjes,
Karien -
03 December 2012 - 21:01
Elke:
Hej Martijn,
Leuk om je verhaal te lezen.
Erg gaaf om zo´n "intocht" van de kerstman mee te maken!
Komt heel spectaculair over..
Mooi dat er ieder weekend vuurwerk is! Blijft mooi he.
Stiekem gaat de tijd toch vlug voorbij.
Maar als ik zo terug denk. Dan ben je toch ook al lang weg..
We moeten snel weer eens skype.
Ik whats app wel.
Liefs Glenn en Elke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
